Tymczasem w wielu miastach ławnikami zostają radni. Tak jest m. in. w Chojnicach, gdzie na ławników powołano trzech radnych koalicji SLD, Samorządu 2002 i Samorządnych.
Inaczej było w Tucholi, gdzie radny kandydujący na ławnika nie uzyskał pozytywnej opinii zespołu opiniującego. Przewodnicząca zespołu sędzia Grażyna Kachlicka uważa, że radnego zdyskwalifikowała odpowiedź twierdząca na pytanie, czy jest osobą wchodzącą w skład organu, którego orzeczenia można skierować na drogę postępowania sądowego. Grażyna Kachlicka wydała opinię dyskwalifikującą kandydata w oparciu o Prawo o Ustroju Sądów Powszechnych.
Innego zdania jest dyrektor generalny Urzędu Miejskiego w Chojnicach Robert Wajlonis. Uważa on, że ustawa ta nie dyskwalifikuje radnego do pełnienia funkcji ławnika. Stwierdził, że Rada Miejska nie wydaje orzeczeń lecz podejmuje uchwały, których nie można skierować na drogę postępowania sądowego, a jedynie zaskarżyć.
Nieprecyzyjność polskiego prawa nie pierwszy raz budzi kontrowersje. Według prezesa Transparency International Polska Julii Pitery, radni nie powinni być wybierani na ławników z dwóch powodów. Radny jest zarazem politykiem zasiadającym w klubie politycznym i wybieranym z listy politycznej. Ponadto radny jest funkcjonariuszem publicznym, członkiem organu kontrolnego i stanowiącego prawo lokalne. Może więc stać się przyczyną unieważnienia całego postępowania sądowego w sporze pomiędzy organami samorządu terytorialnego a obywatelem - mówi Julia Pitera.
Konstytucja wprowadza wymóg apolityczności wymiaru sprawiedliwości, ale inaczej jest w rzeczywistości. Potwierdził to na ostatniej sesji Rady Miejskiej Chojnic radny SLD Antoni Szlanga, który powiedział: „jest układ polityczny taki, jaki jest i po prostu jest, tak jak jest”.