Każdego dnia czuję krople rosy na bosych stopach o poranku...muskające moje łydki źdźbła soczyście zielonych traw...Smakuję dojrzewające w słońcu słodkie poziomki...Delektuję się zapachem sosnowego lasu...Cieszę oczy widokiem złotego zboża, które z błękitem nieba rozmawia... Balsamem dla uszu jest radosny śpiew ptaków, szelest poruszanych wiatrem liści... Rytm życia wybijają końskie kopyta, gdy wiejskim traktem galopuję z rozwianymi włosami w kierunku zachodzącego słońca...Wciąż przesuwając horyzont... To jest mój sposób na życie...sposób na piękno... Czuję się nieodłączną częścią tego świata, częścią natury... Prawdziwe piękno jest bowiem odblaskiem stanu naszego ducha!