Zgodnie z Ewangelią św. Łukasza Jezus urodził się w grocie w Betlejem, mieście leżącym 8 km od Jerozolimy, na terenie dzisiejszej Autonomii Palestyńskiej.
Tradycja chrześcijańska wskazała w Betlejem konkretne miejsce, w którym urodził się Chrystus. Cesarz Konstantyn Wielki w 4. wieku rozkazał wybudować w tym miejscu świątynię, która jest najstarszą zachowaną bazyliką w Ziemi Świętej. Papież Sykstus III w kolejnym stuleciu wybudował w Rzymie kopię groty, w której od tego czasu w noc Bożego Narodzenia odprawiano uroczystą mszę, nazwaną później „pasterką”.
Według przyjętego w chrześcijaństwie sposobu liczenia czasu, narodzenie Jezusa jest uznawane za początek tzw. „naszej ery”. Datę narodzin Jezusa na polecenie papieża Jana I wyznaczył w 5. wieku mnich Dionizy Mały. Jednak zgodnie z przesłankami wynikającymi np. z tekstu ewangelii, rok narodzenia Chrystusa należałoby cofnąć od 4 do sześciu lat.
Wigilia Bożego Narodzenia w tradycji chrześcijańskiej to dzień poprzedzający święto Bożego Narodzenia a zarazem kończący okres adwentu.
Nazwa wigilia pochodzi od łacińskiego słowa vigillia i oznacza czuwanie.
Ksiądz proboszcz Jacek Halman z Borowego Młyna podkreśla, że Wigilia jest wstępem do przeżywania Świąt Bożego Narodzenia.
Tradycja czuwania wywodzi się ze Starego Testamentu. Izraelici w czasach Jezusa w wigilię Szabatu wykonywali wszystkie powszednie czynności z wyprzedzeniem, aby świętować bez przeszkód.
Wigilia Bożego Narodzenia jest dopiero wstępem do tego, co najważniejsze.
Najważniejszym wydarzeniem wigilijnego wieczoru jest dzielenie się opłatkiem. W tym prostym zwyczaju zawartych jest wiele symboli.
Do jednego stołu zasiadają razem pogodzeni lub szukający zgody. „Dzieląc się opłatkiem składamy sobie życzenia: dobra duchowego i materialnego” - mówi ksiądz Jacek Halman z parafii w Borowym Młynie.
„Opłatek Wigilijny jest dla chrześcijanina nawiązaniem do potrzeby spożywania Chleba biblijnego, z którym utożsamił się Chrystus” - dodaje ksiądz Halman.
Pierwsze opłatki piekli benedyktyni w jednym z francuskich klasztorów. Opłatek upowszechnił się w XV w. jako przekąska do wina i środek do pieczętowania listów. Dzielenie się opłatkiem jest wynikiem pogańskiego zwyczaju, tzw. „odnowienia pobratymstwa”.
„Opłatek jest symbolem miłości , zgody, jedności, pokoju, wzajemnego poświęcenia się dla innych. Ma oznaczać to, że nawet ostatni kawałek chleba w domu należy podzielić z bliźnimi” - dodaje ksiądz Halman.
Nazwa opłatek pochodzi od łacińskiego słowa oblatum i oznacza dar ofiarny.
Przy wigilijnym stole nie może też zabraknąć wolnego miejsca dla przygodnego gościa.
Pozostawiając wolne miejsce przy stole, wyrażamy serdeczną pamięć o naszych bliskich i tych, którzy nie mogą spędzić świąt razem z nami.
Wiąże się to również z kultem zmarły