Początki

Kto dziś nie słyszał o "365 dniach"? I kto by pomyślał, że początkowo autorka powieści, Blanka Lipińska, wcale nie planowała jej wydać? Jak sama mówi, książka była dla niej pewnego rodzaju terapią, której efekt na kilka lat trafił do szuflady. Pomimo zachęty ze strony osób, które miały okazję przeczytać powieść, autorka długo wzbraniała się przed jej wysłaniem do wydawnictwa. Trudno uwierzyć, że ta rezolutna kobieta już na początku nie dostrzegła, że taka książka może otworzyć jej drogę do kariery w nieznanej jej branży.
A jednak stało się. Kiedy książka ukazała się na księgarnianych pólkach reklamowana jako polska wersja "50 twarzy Greya" zwróciła uwagę nie tylko czytelników, a przede wszystkim czytelniczek, ale także krytyków. Jakby tego było mało, tematyka i osobowość autorki powieści pozwoliły zaistnieć jej w show-biznesie.

Kontrowersji nigdy za wiele

Sama mówi, że jej powieści – bo przypomnijmy, że oprócz "365 dni" powstały też dwie części kontynuujące wątki z pierwszego tomu, czyli "Ten dzień" oraz "Kolejne 365 dni" – są mieszanką wątków sensacyjnych, romantycznych i erotycznych. To ostatnie sprawiło, że o cyklu zrobiło się głośno. Autorka nie unika pikantnych opisów namiętnych uniesień swoich bohaterów, czyli Massima Toricelliego i Laury Biel. Jeśli dodać do tego, że główna bohaterka została uprowadzona przez spragnionego jej ciała i duszy Włocha, nie dziwi, że tak wiele osób, a w tym seksuolodzy zaczęli rozbierać książki Lipińskiej na czynniki pierwsze, zastanawiając się, czy autorka nie sprzyja szkodliwym dla kobiet postawom.

Po premierze zekranizowanego na podstawie pierwszego tomu filmu o wszystkich książkach zrobiło się jeszcze głośniej – wizja z kart pierwszej z nich odnalazła odzwierciedlenie na ekranie, a już pojawiają się zapowiedzi, że i kolejne części zostaną przełożone na język filmowy. Niecierpliwi mogą oczywiście sięgnąć po książki i sami przekonać się, na ile jest to lektura kontrowersyjna, na ile szkodliwa, a na ile po prostu dobra.