Prof. Zbigniew Radwański urodził się 31 sierpnia 1924 r. w Chojnicach, a zmarł 20 grudnia 2012 r. w Poznaniu. Był znakomitym prawnikiem, doktorem nauk prawnych oraz specjalistą w dziedzinie prawa cywilnego. Związany z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, którego był rektorem. W ciągu swego życia pełnił wiele funkcji, m.in. wiceprezesa Polskiej Akademii Nauk, wiceprzewodniczącego, a następnie przewodniczącego Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, przewodniczącego Komisji Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów i członka Prezydium tej Rady, wiceprzewodniczącego Komisji do spraw Reformy Prawa Cywilnego, przewodniczącego Sekcji Prawa Cywilnego Materialnego oraz przewodniczącego Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego przy Ministrze Sprawiedliwości. Profesor Radwański w znaczący sposób wpłynął na zmiany polskiego prawa, a zwłaszcza na proces dostosowywania kodeksu cywilnego z 1964 r. do nowych warunków ustrojowych, a także na kształtowanie projektu nowego kodeksu cywilnego. Za swe osiągnięcia uhonorowany został m.in. tytułem doktora honoris causa oraz otrzymał dyplom honorowy i statuetkę „Złotego Hipolita”. Ponadto był kawalerem Orderu Orła Białego. Odznaczenie to przyznał mu 3 maja 2011 r. ówczesny Prezydent RP Bronisław Komorowski w uznaniu znamienitych zasług dla rozwoju współczesnej polskiej cywilistyki, za wybitne osiągnięcia w pracy naukowej i znaczący wkład do praktyki stanowienia i stosowania prawa oraz istotny udział w dostosowywaniu polskiego systemu prawnego do prawa Unii Europejskiej.

Jak wspomniał w swoim wystąpieniu prof. Roman Budzinowski, prof. Radwański był nie tylko wielkim uczonym, nauczycielem i wychowawcą wielu pokoleń prawników, osobą niezwykle zaangażowaną w sprawy publiczne, a przy tym osobą niezwykle skromną; był humanistą wrażliwym na potrzeby drugiego człowieka. Takim pozostanie w naszych sercach i umysłach.